terça-feira, 19 de fevereiro de 2008

Alguém aí???


Você é grande, mas não é dois! Eu sou pequena, mas não sou metade... :-P
Quando o tema é o universo, é inevitável o clichê de pensar no pequeninos que somos. Estas imagens, porém, nos oferecem o outro lado da moeda; como já disseram, tudo é relativo, e de aí que podemos chegar a ser imensos. Ou seja, no final das contas, nem demais, nem de menos... 'tamos ali', na média, mas nem por isso medíocres. :-)

4 comentários:

Yo disse...

Qué preciosidad de diapositivas, son realmente impresionantes.

Y muy cierto, somos inmensamente enormes o infinitamente diminutos según con qué nos comparemos.

Un beso, Andreia. ;)

Anônimo disse...

Un viaje realmente apasionante. Una cura de humildad que nos pone en nuestra auténtica dimensión... casi nada si lo miras de un lado, y unos gigantes silo miras desde el otro.

Anônimo disse...

Impresionante, da qe pensar y mucho.

Un abrazo,

Sinblancaporelmundo disse...

Fot el FCB de la Lliga Espanyola.

Estem fent una campanya perquè Putoloco,

http://putoloco.wordpress.com/ ,

conti com li va violar un cura a la mili i que tant li va traumatizar per a sempre. Més informació a Pagui,

http://pagafantas.wordpress.com/